توضیحات محصول:

واکی زاشی معروف یاکوزاهای ژاپنی در ایران

مربوط به دوره موروماچی سالهای 1336 - 1573

کاتانای معروف ژاپنی که بیش از 500 سال قدمت دارد و مربوط به دوره موروماچی (1336 –1573)  می باشد، و نزدیک به دویست سال توسط خانواده ای اصیل ژاپنی نگهداری می شده و پس از جنگ جهانی دوم که قانون جمع آوری شمشیرهای اصل سامورایی توسط آمریکایی ها صادر شد و پلیس هر شهر و منطقه می بایست تمامی این شمشیرهای نفیس را جمع آوری می کرده و در پاسگاه مرکزی ثبت می نموده، این شمشیر زیبا و ارزشمند توسط خانواده ای اصیل نگهداری و محافظت شد.

سالهای زیادی این واکی زاشی ارزشمند که ساخته دست استادکار معروف و بزرگ ژاپنی (ناگافونه –長船) در دستان بزرگان یاکوزا (سندیکای جنایتکاران ژاپنی) دست به دست می شد.

برخی از کارشناسان معتقدند که ناگافونه بزرگ در دوره ای از زندگی ارزشمند خود به زندان می افتد و تنها راه آزادی اش را ساختن شمشیری جادویی اعلام می کنند و او را مجاب به ساختن شمشیری می کنند که بتواند دیگر شمشیرهای رقیبان را در میدان مبارزه بشکند و ناگافونه این شمشیر زیبا و ارزشند را می سازد.

برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که این واکی زاشی در ابتدا کاتانایی بلند (اوداچی –大太刀) بوده است و در خیلی از مبارزات از آن بعنوان ضربه نهایی استفاده می شده است و به مرور زمان که ضربات زیادی به شمشیر وارد شده بود و برخی از قسمتهای آن آسیب دیده بود نهایتا به این نتیجه می رسند که در پولیش نهایی که مربوط به سال 45 دوره شووآ می باشد از داخل این کاتانای ارزشمند یک واکی زاشی سالم بیرون بیاورند ولی نام ناگافونه بزرگ بر روی ناکاگو (دسته ی شمشیر) سالم بماند و آسیبی بهش وارد نشود.

در جایی دیگر از اوتاکه سن سی (رهبر مدرسه سامورایی کاتوری شینتو ریو) نقل شده است که این شمشیر پس از کوچک شدن و تبدیل شدن به یک واکی زاشی، چون بسیار ارزشمند بوده است و به عنوان یک میراث ملی به ان نگاه می شد در داخل منزل از آن نگهداری می شده و حتی بارها به آن منزل حمله شده ولی به شمشیر آسیبی جدی وارد نشده است.

شناسنامه این شمشیر از نوع توروکوشو (渡鹿諸) می باشد و کد نامبری که بر روی این شناسنامه حک شده است زیر 50 هزار می باشد که نشان از قدمت و ارزشمند بودن این شمشیر است.  Code number: 45686

همچنین در شناسنامه این شمشیر که در اواسط دوره شووا صادر شده است یعنی حدود چهارصد و پنجاه سال بعد از ساخت این شمشیر، درج شده است که این شمشیر در استان واکایاما امروزی ساخته شده است و کارشناسان معتقدند که ناگافونه بزرگ در این استان زندانی بوده است.

هاباکی این شمشیر از نقره می باشد و بسیار سنگین است و نشان از اصالت و ارزشمند بودن این شمشیر دارد، زیرا در آن زمان نقره ارزشمند ترین فلز در ژاپن محصوب می شد و حتی ارزشش از طلا بیشتر بود.

کاربرد نقره برای ساخت هاباکی معمولا برای شمشیرهای امپراطور و بزرگان ژاپن صورت می گرفته است و یکی از دلایلی که کارشناسان معتقدند که ناگافونه (سازنده شمشیر) برای ساخت هاباکی از نقره استفاده کرده است این بوده که توسط فردی قدرتمند و با نفوذ به زندان افتاده است.

خوشبختانه شناسنامه ی این شمشیر از زمانی که صادر شده است تا به امروز آسیبی ندیده است و کاملا سالم است و از آنجایی که شناسنامه ی این شمشیر بسیار ارزشمند است و هویت این شمشیر محسوب می شود و نام ناگافونه در ان درج شده است، توسط کارشناسان فن یک عدد شناسنامه کپی از شناسنامه اصل ساخته شده است که به شناسنامه ی اصلی آسیبی وارد نشود و برای کارشناسی و معرفی و ارائه از شناسنامه ی بدل استفاده شود.

این شمشیر در سالهای اخیر در موزه NBTHK(سازمان و موزه حمایت از شمشیرهای اصیل ژاپنی) بوده است و زمانی که توسط آکادمی کن جوتسو ایران از موزه تحویل گرفته می شود طریقه ی نگهداری آن توسط کارشناسان فن آموزش داده شده است.

همچنین به همراه آن دو عدد کتاب نفیس که در مورد چگونگی ساخت این نوع شمشیرهای ارزشمند و آداب و رسوم باز و بسته کردن و نگهداری این نوع از شمشیرها بصورت کاملا مصور و رنگی آموزش داده شده است ارائه شده است.

همچنین یک قطعه سنگ تاماهاگانه ی اصل (نوعی سنگ معدن که برای ساخت شمشیرهای اصل سامورایی از آن استفاده می شده است به همراه این شمشیر نفیس از موزه NBTHKبه آکادمی تحویل داده شده است.

کارشناسان متفق القول درباره ارزش مادی و قیمت این شمشیر ارزشمند معتقدند که به سختی می شود برای این نوع از شمشیرها قیمت گذاری کرد و تنها توانسته اند برای شکل ظاهری و تیغه و قطعات آن ارزش گذاری نمایند، و معتقدند اگر بخواهیم گذشته پرفراز و نشیب این شمشیر ارزشمند ژاپنی را در نظر بگیریم قیمتی بس فراتر از این قیمت امروزی باید داشته باشد، زیرا پشت این شمشیر سرگذشت رشادتها و جنگاوریهای سامورایی های ژاپن نهفته است.